Uczenie się języka obcego w zależności od preferencji

Kiedy uczymy się czegoś i chcemy zapamiętać to na dłużej, proces zapamiętywania musi przejść przez kilka etapów. Na początku to, czego się uczymy, trafia do pamięci bardzo krótkotrwałej, gdzie pozostaje przez kilka - kilkanaście sekund. Jeśli tego nie utrwalimy, przepadnie. Jeśli uda nam się wpasować nową informację w nasz system wiedzy, informacja trafia do pamięci krótkotrwałej (około minuty), czyli jest szansa że je zapamiętasz. Przesłanie informacji do pamięci długoterminowej polega na utrwaleniu go poprzez powtórki z następującą częstotliwością: - po 10 minutach
- po 1 godzinie
- po 24 godzinach
- po 48 godzinach
- po tygodniu
- po miesiącu
- po 6 miesiącach
- po roku.
Jeśli wykonamy wszystkie powtórki zgodnie ze schematem powinniśmy na trwałe zapamiętać nową informację.

W ostatnim poście prosiłam Cię o zrobienie testu, dotyczącego Twojego naturalnego sposobu uczenia się. Dzisiaj przyszedł czas na wskazówki, jak możesz wykorzystać swoje naturalne preferencje w procesie uczenia się języków obcych.

Polecane sposoby uczenia się języka obcego dla wzrokowców (W):

SŁOWNICTWO:

a) przesłanie do pamięci krótkotrwałej:

• grupowanie słów
• skojarzenia
• wyobrażenia myślowe
• sporządzanie rysunków – znaczeń słówek
• sporządzanie map myślowych
• tworzenie obcojęzycznej atmosfery
• technika zastępowania słów

b) przesłanie do pamięci długoterminowej:

• mapy myśli
• pisanie zdań zawierających nowopoznane słowa
• naklejki na przedmioty w obcym języku
• posługiwanie się kartkami.

KONWERSACJA:

• kierowanie oczu do góry podczas mówienia
• rozmowa w małych grupach
• omawianie scenek i rysunków
• wyobrażanie sobie siebie samego mówiącego w obcym języku.

GRAMATYKA:

• układanie i zapisywanie zdań z nowymi wyrazami
• pisanie struktur gramatycznych i zasad kolorowymi mazakami
• częste czytanie objaśnień gramatycznych
• oglądanie obcojęzycznych programów telewizyjnych.

WYMOWA:

• wyobrażanie sobie mówiącego obcokrajowca
• śledzenie pracy ust nauczyciela
• oglądanie obcojęzycznych programów telewizyjnych.

Polecane sposoby uczenia się języka obcego dla słuchowców (S):

SŁOWNICTWO:

a) przesłanie do pamięci krótkotrwałej:

• skojarzenia
• sporządzanie map myślowych i omawianie ich na głos
• tworzenie obcojęzycznej atmosfery
• technika zastępowania słów (i wypowiadanie ich na głos)

b) przesłanie do pamięci długoterminowej:

• posługiwanie się kartkami i wypowiadanie słów na głos lub w myślach
• nagranie słówek i zwrotów na dyktafon i odtwarzanie ich
• mówienie zdań z nowymi zwrotami
• wydawanie odgłosów kojarzących się ze znaczeniem danego słowa.

KONWERSACJA:

• tłumaczenie słówek i zdań innym osobom
• słyszenie w myślac samego siebie mówiącego w obcym języku
• rozmawianie w myślach ze sobą samym w obcym języku
• odgrywanie scenek w wyobraźni lub na głos
• naśladowanie mowy nauczyciela i obcokrajowców, dla których język, którego się uczysz, jest językiem ojczystym.

GRAMATYKA:

• powtarzanie prawidłowych form za nauczycielem – na głos lub w myślach
• powtarzanie samemu prawidłowych form na głos
• słuchanie z płyt zdań z prawidłowymi formami oraz powtarzanie ich
• słuchanie obcojęzycznych stacji radiowych
• nagrywanie samego siebie z prawidłowymi strukturami gramatycznymi na dyktafon
• zabawy słowne z prawidłowymi formami.

WYMOWA:

• powtarzanie za nauczycielem – na głos, w ostateczności w myślach
• śpiewanie obcojęzycznych piosenek
• słuchanie tekstów i dialogów z płyt
• słuchanie obcojęzycznych stacji radiowych i powtarzanie na głos wymowy
• oglądanie obcojęzycznych stacji telewizyjnych
• nagrywanie własnego głosu na dyktafon i późniejsze ich odtwarzanie.

Polecane sposoby uczenia się języka obcego dla kinestetyków (R):

SŁOWNICTWO:

a) przesłanie do pamięci krótkotrwałej:

• skojarzenie
• wyobrażenia myślowe
• odgrywanie scenek
• przedstawianie znaczeń słów przed lustrem z równoczesnym wypowiadaniem ich
• dotykanie przedmiotów i wypowiadanie na głos ich obcojęzycznego brzmienia
• mapy myśli
• tworzenie obcojęzycznej atmosfery
• technika zastępowania słów będąc w ruchu

b) przesłanie do pamięci długoterminowej:

• posługiwanie się kartkami i bycie w tym czasie w ruchu
• mapy myśli
• zapisywanie nowych słów i ich znaczeń z pamięci
• odtwarzanie znaczeń słów w ruchu, kojarzącym się z danym słówkiem
• układanie wyrazów z wyciętych pojedynczych liter.

KONWERSACJA:

• naśladownie ruchu ust nauczyciela i obcokrajowców, dla których język którego się uczysz jest językiem ojczystym
• odgrywanie scenek
• gestykulowanie podczas mówienia w obcym języku
• wyobrażanie sobie i wczuwanie się w to, że mówi się biegle w obcym języku.

GRAMATYKA:

• zapisywanie prawidłowych form
• odgrywanie scenek z zastosowaniem poznanych form gramatycznych
• "pisanie" palcem nowopoznanych form na dłoni.

WYMOWA:

• odgrywanie scenek
• powtarzanie słówek za nauczycielem lub nagraniem i w tym czasie bycie w ruchu (np. poruszanie dłońmi lub chodzenie)
• przyswajanie sobie nowych form w pierwszej kolejności poprzez słuchanie.